Σύμφωνα με κρατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης της Μιανμάρ (Βιρμανία), ο αριθμός των νεκρών από τον κυκλώνα Ναργκίς έχει φτάσει τις 22.000, ενώ περίπου 41.000 άνθρωποι αγνοούνται. Εκτός αυτού, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έχουν μείνει χωρίς καθαρό νερό και στέγη και κάποιες από τις πληγείσες περιοχές εξακολουθούν να μην είναι προσβάσιμες.
Η στρατιωτική χούντα της χώρας δήλωσε ότι θα δεχθεί εξωτερική βοήθεια, μια κίνηση που, σύμφωνα με ξένους ανταποκριτές, είναι ενδεικτική για το μέγεθος της καταστροφής. (Μετά το τσουνάμι του 2004, η στρατιωτική ηγεσία της χώρας είχε ισχυριστεί ότι δε χρειάζεται εξωτερική βοήθεια και ότι μπορεί να φροντίσει για τους χιλιάδες άστεγους.)
Σύμφωνα με ανακοίνωση της διεθνούς ανθρωπιστικής οργάνωσης "Γιατροί Χωρίς Σύνορα" ομάδες της κατάφεραν μέχρι τώρα να αξιολογήσουν τις ανάγκες σε όλες τις περιοχές μέσα στη Γιανγκόν (Yangon), τη μεγαλύτερη πόλη της Μιανμάρ, όπου ξεκίνησαν μια πρώτη επείγουσα παρέμβαση διανέμοντας τρόφιμα, πλαστικά καλύμματα και πόσιμο νερό.
Όπως αναφέρουν τα μέλη των αποστολών των ΓΧΣ, στο Ντάαλα (Daala) και στο Τουάντε (Twante), δύο περιοχές με 300.000 κατοίκους, το 80% των σπιτιών έχει καταστραφεί ενώ το ύψος των νερών έχει υπερβεί το ένα μέτρο. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, είναι πολύ εύκολη η εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών όπως η χολέρα, επισημαίνει η οργάνωση παροχής ιατρικής βοήθειας, η οποία αυτήν την στιγμή οργανώνει τη διανομή τροφίμων, νερού και ειδών πρώτης ανάγκης για 5.000 ανθρώπους.
Μέχρι στιγμής, οι ομάδες των ΓΧΣ δεν έχουν αντιμετωπίσει πολλούς τραυματίες, σύμφωνα πάντα με την ίδια ανακοίνωση, ωστόσο αναμένεται ότι ο αριθμός των τραυματιών θα είναι πολύ μεγαλύτερος στις περιοχές έξω από τη Γιανγκόν.
Πέντε ομάδες της UNICEF βρίσκονται επίσης επί τόπου για να αξιολογήσουν τις ανάγκες των κατοίκων ενώ στο αυστραλιανό τμήμα της διεθνούς οργάνωσης αρωγής World Vision παραχωρήθηκαν από την κυβέρνηση της Μιανμάρ ειδικές βίζες, ώστε να ενισχυθούν με προσωπικό οι ομάδες της οργάνωσης που βρίσκονταν ήδη στη χώρα.
Στις επιχειρήσεις αρωγής συμμετέχουν επίσης αυτήν τη στιγμή (με οικονομική ενίσχυση ή παροχή προσωπικού, τροφίμων και εξοπλισμού) οι οργανώσεις Malteser International, Church World Service, Care International, ActionAid, International Rescue Committee, International Medical Corps, Adventist Development and Relief Agency (ADRA), Direct Relief International και Medical Assistance Programs (MAP) International.
Πηγές:
6 Μαΐ 2008
Εκρηκτική η αύξηση του αριθμού των θυμάτων στη Μιανμάρ
1 Απρ 2008
Ημερολόγιο από τα Παλαιστινιακά Εδάφη
Η ψυχολόγος και εθελόντρια του ελληνικού τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, Ελίνα Πελεκάνου στέλνει τη μαρτυρία της από τα Παλαιστινιακά Εδάφη, όπου βρίσκεται τους τελευταίους τρεις μήνες.
Όπως λέει η ίδια, στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα, συνήθισε στο φόβο, στην ανησυχία, στην αβεβαιότητα, στην καταγραφή των θυμάτων.
Η Ελληνίδα εθελόντρια αναρωτιέται: "Εάν εγώ, μέσα στους τρεις μήνες που βρίσκομαι εδώ, προσαρμόστηκα, τι θα συμβαίνει στους ανθρώπους που ζουν αυτή την κατάσταση για χρόνια; Τι θα συμβαίνει στους ανθρώπους που γεννήθηκαν εδώ και δεν έχουν βιώσει τίποτα άλλο πέρα από αυτή την πραγματικότητα; Όταν το μοναδικό πράγμα που έχει μείνει σταθερό στη ζωή τους είναι η βία – νύχτα και μέρα; Τι σημαίνει «ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις», όταν ταυτόχρονα σκοτώνονται άνθρωποι και από τις δύο πλευρές, και ακόμα περισσότεροι νιώθουν την ανάγκη να εκδικηθούν; Πού βρίσκεται η ελπίδα σε όλο αυτό;"
Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το σύντομο κείμενο εδώ.
28 Μαρ 2008
Ο ισραηλινός στρατός εμποδίζει τη θεραπεία καρκινοπαθούς
Η 34χρονη Καρίμα Αμπού Νταλάλ πάσχει από λύμφωμα Χόντζκινς, μια μορφή καρκίνου που μπορεί να θεραπευτεί με κατάλληλη και έγκαιρη θεραπεία. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε πρόσφατα με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να αναπνεύσει και να περπατήσει. Οι γιατροί της στη Γάζα θεωρούν ότι η επιβίωσή της εξαρτάται από την επείγουσα μεταφορά της στο Ισραήλ για θεραπεία σε εξειδικευμένο ιατρικό κέντρο.
Παρά τα επανειλημμένα αιτήματά της από τον προηγούμενο Νοέμβριο, ο ισραηλινός στρατός αρνήθηκε να εκδώσει άδεια που να της επιτρέπει να φύγει από τη Γάζα για ιατρικούς λόγους. Αίτημά της που κατατέθηκε την προηγούμενη Κυριακή δεν έχει ακόμα απαντηθεί.
«Η ζωή της Καρίμα Αμπού Νταλάλ κρέμεται από μια κλωστή εξαιτίας της άρνησης του ισραηλινού στρατού να της δώσει άδεια να φύγει από τη Γάζα για να λάβει εξειδικευμένη θεραπευτική αγωγή για τον καρκίνο, που δεν είναι διαθέσιμη εκεί», καταγγέλλει η Διεθνής Αμνηστία. «Οι ισραηλινές αρχές πρέπει να της επιτρέψουν αμέσως την πρόσβαση στην αγωγή που χρειάζεται.»
Υπάρχουν αναφορές ότι πάνω από 40 άτομα έχουν πεθάνει στη Λωρίδα της Γάζας τους τελευταίους μήνες επειδή δεν τους επιτράπηκε να βγουν από την περιοχή ώστε να λάβουν επείγουσα ιατρική βοήθεια που δεν μπορούσε να τους παρασχεθεί στη Γάζα.
Από τότε που οι ισραηλινές αρχές ενίσχυσαν τους αποκλεισμούς στη Λωρίδα της Γάζας τον Ιούνιο 2007, κλείνοντας τα σύνορα μεταξύ Γάζας και Αιγύπτου, ο κάθε ένας από τους 1,5 εκατομμύριο Παλαιστινίους που ζουν στη Γάζα πρέπει να λάβει άδεια από τις στρατιωτικές αρχές του Ισραήλ για να φύγει από τη Λωρίδα της Γάζας και να περάσει στο Ισραήλ. Τα αιτήματα για άδεια σχεδόν πάντα απορρίπτονται. Παρ' όλο που γίνονται εξαιρέσεις για "ανθρωπιστικούς" λόγους, ο ισραηλινός στρατός απέρριψε αιτήματα για άδεια σε αρκετούς ασθενείς, λέγοντας ότι δεν τους επιτρέπεται να φύγουν από τη Λωρίδα της Γάζας για λόγους "ασφαλείας".
Οι νοσηλευτικές εγκαταστάσεις στη Γάζα δε διαθέτουν εξειδικευμένο προσωπικό και εξοπλισμό ικανό να αντιμετωπίσει μια σειρά από παθήσεις, όπως ορισμένες μορφές καρκίνου και καρδιαγγειακά νοσήματα. Εκτός αυτού πάσχουν από ολοένα και μεγαλύτερες ελλείψεις φαρμάκων, αναλωσίμων μιας χρήσης και εν λειτουργία ιατρικών μηχανημάτων.
«Η άρνηση εξόδου σε ασθενείς που χρειάζονται επειγόντως ιατρική βοήθεια δεν εξυπηρετεί κάποιο ουσιαστικό λόγο ασφάλειας, καθώς όλοι οι ασθενείς περνούν από αυστηρούς ελέγχους στα σύνορα και συνήθως είναι βαριά άρρωστοι», πρόσθεσε η Διεθνής Αμνηστία. «Το Ισραήλ, ως δύναμη κατοχής, είναι υπεύθυνο για την προστασία του δικαιώματος στην υγεία και την πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη για την Καρίμα Αμπού Νταλάλ και για τους υπόλοιπους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας.»
Κατεβάζουμε τον διακόπτη
Στο blog "Earth Hour Hellas" αναδημοσιεύεται σημερινό άρθρο από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία για την αυριανή δράση "Η Ώρα της Γης" που ξεκίνησε ως τοπική εκδήλωση στις 31 Μαρτίου 2007, στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, όπου στις 7.30 το βράδυ, 2,2 εκατ. κάτοικοι και πάνω από 2.000 επιχειρήσεις έκλεισαν τα φώτα τους και έβγαλαν τις ηλεκτρικές συσκευές από την πρίζα.
Φέτος, "Η Ώρα της Γης" έλαβε παγκόσμιες διαστάσεις και καλεί άτομα και επιχειρήσεις από περίπου 40 χώρες να σβήσουν τα φώτα τους για μία ώρα το Σάββατο 29 Μαρτίου, μεταξύ 8 και 9 το βράδυ. Στη συμβολική αυτή κίνηση για τον πλανήτη θα συμμετέχουν όχι μόνο πρωτεύουσες αλλά και πολλές μικρότερες πόλεις, με την Αίγινα να είναι η μοναδική για την ώρα ελληνική περιοχή που έχει δηλώσει συμμετοχή.
Στην Αίγινα η εκστρατεία ενημέρωσης του κόσμου ξεκίνησε πριν από δύο μήνες από την Ελένη Σκρέκου, η οποία, διαβάζοντας για την κινητοποίηση που ξεκίνησε από την Αυστραλία, αποφάσισε να αναρτήσει την είδηση σε ένα blog. "Αρχικά ξεκίνησε να διαδίδεται μεταξύ φίλων και σήμερα έχουμε περισσότερες από 25.000 επισκέψεις στο ιστολόγιο". Οι κάτοικοι του νησιού έχουν λάβει και μέσω ταχυδρομείου, με τη συνεργασία του δήμου, γραπτή ενημέρωση. Το Σάββατο το βράδυ θα γίνει πορεία στην Αίγινα με κεριά από την μία άκρη του λιμανιού ώς την άλλη, ενώ ομάδα μαθητών θα προπορεύεται με συνθήματα και μηνύματα υπέρ της προστασίας του πλανήτη.
Την παγκόσμια εκστρατεία έχει αναλάβει η WWF, ωστόσο στην χώρα μας ο οργανισμός "δεν έχει αναλάβει δράση για λόγους μη επιχειρησιακής ετοιμότητας" και έτσι η Αθήνα θα παραμείνει αμέτοχη, εκτός αν τα blogs κάνουν πάλι το θαύμα τους.
Στο site του WWF Ελλάς αναφέρεται ότι στις συμμετέχουσες πόλεις περιλαμβάνονται η Κοπεγχάγη, το Τορόντο, το Σικάγο, η Μελβούρνη, το Τελ Αβίβ και η Μανίλα.
Το site της διεθνούς πρωτοβουλίας βρίσκεται εδώ.
26 Μαρ 2008
Η σύγκρουση στη Σομαλία
Από το 1991, που οι τοπικές φατρίες ανέτρεψαν το πρόεδρο Σαΐντ Μπάρε και άρχισαν να συγκρούονται μεταξύ τους για τη στρατιωτική και πολιτική κυριαρχία, η Σομαλία δεν έχει αποτελεσματική κεντρική κυβέρνηση. Στα 17 χρόνια που έχουν περάσει, η χώρα έχει βιώσει περιοδικές συγκρούσεις μεταξύ αντίπαλων φατριών, που οδήγησαν σε μαζικούς εκτοπισμούς αμάχων και είχαν σοβαρό αντίκτυπο στην οικονομία. Οι διαμάχες, σε συνδυασμό με κύκλους ξηρασίας και πλημμυρών σε ολόκληρη τη χώρα, είχαν καταστροφικές επιπτώσεις στη ζωή των απλών ανθρώπων.
Από την αρχή του 2007, 700.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους στο Μογκαντίσου, πρωτεύουσα της χώρας, και έχουν καταφύγει σε περιοχές όπου οι οργανώσεις παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας έχουν ελάχιστη έως καθόλου πρόσβαση. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν στη Σομαλία ένα εκατομμύριο εκτοπισμένοι και περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας για να επιβιώσουν. Στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, οι άνθρωποι πάσχουν από υποσιτισμό ο οποίος έχει ξεπεράσει τα όρια, βάσει των οποίων ο ΟΗΕ ορίζει τις περιπτώσεις επείγουσας ανάγκης.
Οι εξαιρετικά υψηλές τιμές τόσο των τροφίμων όσο και άλλων προϊόντων, που προκαλούνται από τον τεράστιο πληθωρισμό, αυξάνουν τη δυσκολία εξοικονόμησης τροφίμων για τους εσωτερικά εκτοπισμένους και τους φτωχούς που ζουν σε αστικές περιοχές.
Η συνεχιζόμενη ανασφάλεια και ο πληθωρισμός δεν μπορεί παρά να επιδεινώσουν την ανθρωπιστική κρίση, σύμφωνα με τη διεθνή, ανθρωπιστική οργάνωση Oxfam International, που έχει αναπτύξει προγράμματα παροχής βοήθειας στη χώρα.
- Conflict in Somalia [Oxfam International]
- Somalia in crisis [BBC]
- Πληροφορίες για τη Σομαλία στο IRIN
- Somalia: concern over worsening humanitarian situation [Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού]